Kim był Bogusław XIII?
(Nie)zapomniana historia Pomorza Zachodniego
W okresie średniowiecza, a także nieco później Lębork był jednym z ważniejszych miast na ternie Pomorza Zachodniego. Wówczas Pomorze Zachodnie było osobnym państwem, rządzonym przez dynastię Gryfitów. W XV wieku Lębork należał jeszcze do Państwa Krzyżackiego, ale w wyniku upadku Zakonu część ziem znalazła się pod panowaniem władców pomorza zachodniego, w tym Lębork. Pomorze Zachodnie jako takie było podzielone na mniejsze księstwa. Lębork stał się ważnym ośrodkiem księstwa darłowskiego i jedną z rezydencji książęcych. Bardzo ważną postacią dla miasta stał się swego czasu książę Bogusław XIII, o którym dzisiaj sobie opowiemy.
Wczesne rządy
Bogusław XIII przyszedł na świat 9 sierpnia 1544 roku w Wołogoszczy. Był on trzecim synem księcia pomorskiego, Filipa I z dynastii Gryfitów. Bogusław otrzymał bardzo staranne wykształcenie. Studiował w Paryżu, Wittenberdze i Greifswaldzie. Filip I umarł w 1560 roku i wówczas Bogusław podzielił się władzą w księstwie wraz z braćmi. Przez następne lata rodzeństwo wspólnie wypracowało nowy podział Pomorza Zachodniego. W wyniku tego wydzielono m.in. księstwo w Lęborku, które przypadło w udziale Bogusławowi.
Władca gospodarny i dobry
To, co cechowało rządy Bogusława XIII to przede wszystkim znakomite zarządzanie majątkiem księstwa oraz dobre wybory rozwoju ekonomicznego. Trzeba powiedzieć, że Bogusław XIII zasłynął także ze sprawiedliwego rozwiązywania sporów. Dzięki temu zyskał sobie licznych popleczników. Co ciekawe, spośród całego męskiego potomstwa Filipa I, tylko Bogusław miał dzieci. Zadbał o to, aby każde z nich otrzymało edukację na najwyższym możliwym poziomie.
Bogusław był także umiejętnym dyplomatą. Posiadał on ziemie nie tylko w Lęborku, ale także w Darłowie i Bytowie. Przez lata zmieniał się zakres jego domeny. Raz to było to księstwo wołogoskie innym razem Nowopol. Chcąc uniknąć wojny domowej Bogusław idealnie prowadził rozmowy z braćmi oraz ich potomkami, niekiedy samemu rezygnując z ziem na rzecz lokalnego pokoju. Zasłynął także z tego, że budował oraz remontował zamki.
Zmarł 7 marca 1606 roku w Szczecinie.